Walhalla verkent onze behoefte aan het creëren van een betere wereld en doet dit op een manier zoals dat eerder werd gedaan. Niet het oneindig analyseren en vermijden, maar het omarmen van een persoonlijke strijd met jezelf, de context en de sociale constructie staat hierin centraal. Onze complexe, overweldigende samenleving is voor iedereen anders. Waar de een worstelt met vraagstukken rondom toxische masculiniteit, doet de ander dit met vraagstukken over: genderidentiteit, het klimaat of zijn/haar/hen roots. 

Binnen al deze verschillen zien we een kans om te verbinden. Niet vanuit de context, maar vanuit de herkenbaarheid van de persoonlijke strijd. Startend vanuit het individu, gedragen als collectief op weg naar anders. Terug naar de kern op zoek naar hetgeen wat overstijgt. 

​

Met de billen bloot en met het achterste van de tong, een confrontatie met onszelf, de ander en de context. Niet altijd mooi, maar wel menselijk, rauw en soms wat lelijk.